Plani i zhvillimit afatgjatë të Kenias, Vizioni 2030, parashikon një rini të fuqizuar që drejton rritjen ekonomike. Fokusi në popullsinë e tij të re (15-34 vjeç) është i përshtatshëm duke pasur parasysh se mosha mesatare e popullsisë prej 55 milionë banorësh të vendit është rreth 20 vjeç.
Kjo ka çuar në një sërë politikash dhe strategjish për të trajtuar papunësinë e të rinjve. Strategjia e parë kombëtare e punësimit të të rinjve u zbatua mes viteve 2015 dhe 2017. E dyta u publikua në vitin 2019. Ndërhyrje të tjera janë bërë për financimin e sipërmarrjeve rinore, mbështetjen e bizneseve dhe ofrimin e vendeve të punës direkte.
Megjithatë, sfida e papunësisë së lartë të të rinjve mbetet akute. Të dhënat zyrtare të qeverisë tregojnë se të rinjtë përbëjnë 84% të popullsisë së papunë. Një nga pengesat e identifikuara është mospërputhja ndërmjet aftësive të të diplomuarve dhe nevojave të tregut të punës. Një numër i konsiderueshëm i të rinjve mbeten të papunë ose të nënpunësuar, pavarësisht se janë të arsimuar.
Lexo më shumë: Miliona të rinj afrikano-jugor janë pa punë: cilat janë përgjigjet?
Një arsye e paraqitur është se kurrikulat universitare janë shumë teorike, nuk kanë aftësi praktike, të botës reale. Një problem i lidhur është se universitetet krijohen ndonjëherë mbi bazën e përkatësisë politike ose fetare, pavarësisht nga nevojat e tregut të punës.
Ne jemi studiues të kërkimit të biznesit që bashkëdrejtuam një studim të fundit të programeve të trajnimit të sipërmarrjes të drejtuara nga institucionet e arsimit të lartë në Kenia. Duke përdorur të dhëna nga të diplomuar të vetëpunësuar dhe sipërmarrës të rinj, ne kërkuam të identifikonim boshllëqet dhe mundësitë në trajnimin për sipërmarrje. Ne donim të dinim se çfarë kishte funksionuar ose jo në trajnimin e të diplomuarve dhe çfarë boshllëqesh zbuluan ata kur drejtonin ndërmarrjet e tyre. Ne zbuluam se shumica e punëdhënësve kenianë i perceptonin të diplomuarit në universitet si të papërgatitur për vendin e punës.
Duke identifikuar se ku programet aktuale të arsimit dhe trajnimit kanë dështuar, gjetjet tona ofrojnë njohuri për zgjidhjet e mundshme. Këto përfshijnë sjelljen e lojtarëve të tjerë të ekosistemit të sipërmarrjes në procesin e zhvillimit të kurrikulës. Mund të ketë përfitime për të gjithë të interesuarit: praktikat e përvojës në industri, aksesi në mentorim, mësimi përmes zgjidhjes së problemeve reale, frymëzimi i inovacionit dhe sipërmarrjes mes studentëve dhe stafit, dhe transferimi i teknologjisë.
Gjetjet e projektit
Universitetet ekzistojnë për të krijuar një mjedis ku studentët inkurajohen të ndjekin dhe të përqafojnë mundësitë, të eksplorojnë ide të reja, të ndërmarrin rreziqe intelektuale dhe të fillojnë procesin për t’u bërë studiues dhe novatorë të së nesërmes. Por institucionet në të gjithë botën duhet të bashkëpunojnë me lojtarët e jashtëm të tregut për të zhvilluar aftësitë e nevojshme për të ndërtuar industri, kompani dhe produkte. Partneritete të tilla janë të pakta në Kenia, ku universitetet hartojnë programet e tyre të sipërmarrjes në izolim.
Projekti ynë kërkimor u krye nga Universiteti KCA (Kenia) në bashkëpunim me Fondin për Zhvillimin e Ndërmarrjeve Rinore dhe Universitetin e Nottingham (MB). Fondi i Rinisë u zgjodh si një partner mbështetës i ndërmarrjeve për shkak të rrjetit të tij të sipërmarrësve të rinj në të gjithë vendin. Kjo u dha studiuesve akses në bazën e të dhënave të tyre me mbi një milion sipërmarrës të rinj.
Ne u nisëm të hetojmë pse programet e trajnimit dhe edukimit për sipërmarrjen e të rinjve në Kenia nuk i kishin mundësuar të rinjtë e diplomuar të krijonin, inovonin dhe mbështesin sipërmarrjet e tyre.
Së pari ne dokumentuam përvojat e tyre të përditshme për të kuptuar pikat e tyre të dhimbjes dhe përfitimet e mundshme. Ne kërkuam gjithashtu boshllëqe në programet e trajnimit të ofruara nga universitetet dhe ofruesit e shërbimeve të zhvillimit të biznesit. Së fundi, ne hartuam gamën e programeve të disponueshme për edukimin dhe trajnimin për sipërmarrjen.
Lexo më shumë: Arsimi i Nigerisë për sipërmarrësit duhet ta mbajë atë real, jo vetëm në klasë
Ne zbuluam se shumica e të diplomuarve gjetën se trajnimi i tyre ishte shumë teorik dhe nuk u dha atyre aftësitë praktike që u nevojiteshin. Për shembull, një pjesëmarrës përmblodhi me vend përvojën e tij:
Kur bëhet fjalë për biznesin, historia e vërtetë në terren është e ndryshme. Na mësuan marketingun 101, por mënyra se si ne bëjmë marketing në terren është e ndryshme nga ajo që mësojmë në teori
Qasja ndaj trajnimit ishte gjithashtu e përqendruar te mësuesit dhe jo te nxënësit. Testet u përqendruan në zbulimin e asaj që nxënësit “kishin mirë”, në vend të fushave që ende kishin nevojë për punë.
Përmbajtja e kurrikulës ishte huazuar nga veriu global dhe kryesisht e shkëputur nga realitetet lokale. Për shembull, shumica e rasteve të studimeve erdhën nga korporata të mëdha në hemisferën veriore, megjithatë ndërmarrjet mikro dhe të vogla dominojnë kontekstin lokal. Dhe anëtarëve të fakultetit u mungonte përvoja praktike industriale dhe sipërmarrëse.
Cfare tjeter
Zhvendosja e kërkuar është shumëplanëshe. Së pari, reforma e kurrikulës në universitet dhe institucione të tjera terciare është thelbësore. Nevojitet një kurrikulë më praktike, e orientuar praktikisht, me elementë si mentorimi i kolegëve, marketingu dixhital në internet dhe mënyra për të vazhduar të mësuarit dhe rritjen. Institucionet e arsimit të lartë duhet të ndalojnë përpjekjet për të zhvilluar kurrikulën në mënyrë të izoluar dhe më tepër të punojnë me palët e interesuara nga tregu i punës dhe të rinjtë.
Universitetet dhe industria duhet të bashkëpunojnë më shumë. Kjo mund të marrë formën e leksioneve të ftuar nga profesionistë të industrisë, sfidave të bazuara në probleme ose partneriteteve për praktika dhe praktika. Për shembull, Safaricom, kompania më e madhe e telekomit në Kenia, ka bashkëpunuar me disa universitete për të ofruar trajnime praktike dhe praktika.
Reforma e suksesshme do të rezultonte në të diplomuar të cilët ishin menjëherë të punësueshëm, duke pasur si aftësitë teknike ashtu edhe aftësitë e buta të kërkuara nga punëdhënësit. Më pas mund të duhet më pak kohë që të diplomuarit të gjejnë punë dhe më shumë të diplomuar mund të fillojnë bizneset e tyre. Suksesi do të reflektohej edhe në rritjen e ekonomisë, me rritjen e produktivitetit dhe inovacionit.
Me një fuqi punëtore të arsimuar dhe të kualifikuar, Kenia mund të pozicionohet si një qendër për inovacionin dhe rritjen ekonomike në Afrikë. Kjo nuk ka të bëjë vetëm me historitë individuale të suksesit, por me ngritjen e të gjitha komuniteteve dhe nxitjen e zhvillimit kombëtar. Investimi në edukimin e të rinjve është investim në të ardhmen e vendit.